Pronomo
El Kitakujo
Enhavo |
Personaj pronomoj / kóptimari svenàmi-sónori
| persono | singularo | dualo #1 | pluralo | pluralo kun eks/inkludo-distingo per vortero | |
| koptimo | ójn-tôlo | ek-tôlo | maŋ-tôlo | maŋ-tôlo su únśu ántarsaj eks/inkludo sónelmope | |
| 1a | áki, áko, áku | kuj (inkl.) #2 | vo (inkluda) | vopáne (inkl.) #3 | najpane #3 |
| mi, mo, mu | - | naj | votíke (ekskl.) #4 | najtike #4 | |
| ŋa | ŋaki (ekskl.) #5 | ŋari (ekskluda) | ŋapáne (inkl.) | tojpáne | |
| - | - | toj | ŋatíke (ekskl.) | tojtíke | |
| 2a | si, so, su | - | ju #6 | jupáne (inkl.) | |
| ti, to, tu | - | - | jutíke (ekskl.) | ||
| kami | kamiki | kamiri | kámipáne (inkl.) | ||
| - | - | - | kámitíke (ekskl.) | ||
| 3a | isi, iso, isu | - | lo | lopáne (inkl.) | |
| emi, emo, emu | - | - | lotíke (ekskl.) | ||
| paj | pajki | pajri | pajpáne (inkl.) | ||
| - | - | - | pajtíke (ekskl.) | ||
| 4a #7 | ha | haki | hari | hapáne (inkl.) | |
| - | - | - | hatíke (ekskl.) | ||
- #1: Ĝi nur mankas en la Dzitak-najbaraj dialektoj, la Dzitaka kaj la Dźiga. La pluralo ne estas koncernata!
- #2: Dialekte ankaŭ ekzistas trialo tuj (t el tir "tri"), kvaralo duj (d el dor "kvar"), kvinalo puj (p el piŋ "kvin")
- #3: -pan- el Gr.: παν [pan] "ĉio" kaj Son.: pan 'all'
- #4: -tik- el Lit.: tìk "nur"
- #5: Analoge funkcias en dialektoj trialo je -ti/-tir, kvaralo je -taw kaj kvinalo je -ŋo.
- #6: Ne funkcias singulare kiel ĝentila formo, kiel ekz. la albana ju aŭ sennombre kiel la angla you [ju]. Ne miksu ĝin kun la similsona yó [jo] (lingala), kiu singularas.
- #7: La modelo por la 4a persono ekzistas en ekzotaj lingvoj kiel kria (Cree), navajoa.
RIM: La distingo inter inkludaj kaj ekskludaj formoj ekzistas en kelkaj lingvoj, nome indonezia, tagaloga; keĉua, ajmara; guarania; tokpisina; tamila kaj certe multaj aliaj.
Koloroj kodas ĝentileco-ŝtupojn. (verda = plej alta, flava = meza, roza = plej malalta, flava-roza = meza kaj malalta) La dualo kaj la kvara persono ne distingas laŭ ĝentileco. La plej alta ĝentileco apartenas al la unua rango, la meza al la dua rango kaj la plej malalta al la tria rango. Ĉe la pluralo la dua-rangaj formoj validas por la meza kaj malplej alta ĝentileco.
| "si" | saw #1 | Lit.: sau "al si" | refleksivo |
| "unu la alian" | njaw #2 | Vj.: nhau | reciproko |
| "oni" | ŋuj, (reg.) ŋủj | Vj.: người |
- #1: Kitaka elektis pronomon, sed keĉua havas sufikson: -ku- sed turka -in- (suf.) kaj kendi (pron.)
- #2: Kitaka elektis pronomon, sed keĉua havas sufikson: -naku- sed turka -(i)ş (suf.) kaj birbiri (pron.)
RIM: La deklinacio de la ĉi-supre menciitaj pronomoj okazas kiel ĉe la substantivoj, kaj per tio similas al la altaja kaj balto-finna modeloj, krom ke ĝi estas iom pli regula ol tie, ĉar mankas la konsonanto- kaj vokal-harmonioj. Ĝi tute ne paralelas kun la modeloj en hungara, samojedaj aŭ aliaj lingvoj, kiuj fakte uzas anstataŭ kazaj finaĵoj iujn posesivajn formojn de kazosufiksoj aspektantaj kiel deklinaciitaj postpozicioj.
Jen iom pri la kvara persono / Wáŋ lit tems tla kékenśe koptimo
Maksu va Moricu tećóra kérkon. Ému temáka tla légirin va ha temáka tla pétarurin.
"Maks' kaj Moric' ŝtelas kokon. Li manĝas la gambojn kaj tiu manĝas la flugilojn."
Ému kaj li rilatas al la unua subjekto Maks(u) kaj ha kaj tiu rilatas al la dua subjekto Moric(u).
Posedaj pronomoj / hémpari svenàmi-sónori
Per posesiva kazo
1) Ili estas formataj el la personaj pronomoj per la posesiva kazo-finaĵo -de (<Ĉi.: -di, -de).
