Kitakujo 

Pronomoj / svenàmi-sónori

1. Personaj pronomoj / kóptimari svenàmi-sónori

persono singularo dualo(#1) pluralo pluralo kun eks/inkludo-distingo per vortero
kóptimo ójn-tôlo ek-tôlo maŋ-tôlo maŋ-tôlo su únśu ántarsaj eks/inkludo sónelmope
1a áki, áko, áku(#2) kuj (inkl.)(#3) vo(#4) (inkluda) vopáne (inkl.)(#5) najpane(#6)
mi, mo, mu(#7) - naj(#6) votíke (ekskl.)(#8) najtike(#8)
ŋa(#9) ŋaki(#9) (ekskl.)(#10) ŋari(#9) (ekskluda) ŋapáne (inkl.) tojpáne
- - toj(#11) ŋatíke (ekskl.) tojtíke
2a si(#12), so, su(#13) - ju(#14) jupáne (inkl.)
ti, to, tu(#15) - - jutíke (ekskl.)
kami(#Ĝ1)(#16) kamiki(#10)(#16) kamiri(#16)(#Ĝ2) kámipáne (inkl.)
- - - kámitíke (ekskl.)
3a isi, iso, isu(#17) - lo(#18) lopáne (inkl.)
emi, emo, emu(#19) - - lotíke (ekskl.)
paj(#Ĝ1)(#20) pajki(#10)(#20) pajri(#Ĝ2)(#20) pajpáne (inkl.)
- - - pajtíke (ekskl.)
4a(#20) ha(#Ĝ1)(#22) haki(#10)(#22) hari(#Ĝ2)(#22) hapáne (inkl.)
hi(#23), ho, hu(#24) - - hatíke (ekskl.)

RIM: La distingo inter inkludaj kaj ekskludaj formoj ekzistas en kelkaj lingvoj, nome indonezia, tagaloga; keĉua, ajmara; guarania; tokpisina; tamila kaj certe multaj aliaj.

Koloroj kodas ĝentileco-ŝtupojn. (verda = plej alta, flava = meza, roza = plej malalta, flava-roza = meza kaj malalta) La dualo kaj la kvara persono ne distingas laŭ ĝentileco. La plej alta ĝentileco apartenas al la unua rango, la meza al la dua rango kaj la plej malalta al la tria rango. Ĉe la pluralo la dua-rangaj formoj validas por la meza kaj malplej alta ĝentileco.

"si" saw(#1) Lit.: sau "al si" refleksivo
"unu la alian" njaw(#2) Vj.: nhau reciproko
"oni" ŋuj(#3) Vj.: người  
"ambaŭ"(#4) dow Ĉin.: [dōu] (Kant.: dêu3 'Paar')(#5)  

RIM: La deklinacio de la ĉi-supre menciitaj pronomoj okazas kiel ĉe la substantivoj, kaj per tio similas al la altajaAl tiu grupego apartenas la tjurkaj, mongolaj kaj manĉu-tunguzaj lingvoj. kaj balto-finna modeloj, krom ke ĝi estas iom pli regula ol tie, ĉar mankas la konsonanto- kaj vokal-harmonioj. Ĝi tute ne paralelas kun la modeloj en hungara, samojedaj aŭ aliaj lingvoj, kiuj fakte uzas anstataŭ kazaj finaĵoj iujn posesivajn formojn de kazosufiksoj aspektantaj kiel deklinaciitaj postpozicioj.

a) Jen iom pri la kvara persono / Dja lit ómpe tla kékenśe kóptimo

Partoj de subjekto

Maksu va Moricu tećóra kérkon. Ému temáka tla légirin va ha/hu temáka tla pétarurin.

"Maks' kaj Moric' ŝtelas kokon. Li manĝas la gambojn kaj tiu manĝas la flugilojn."

Ému kaj li rilatas al la unua subjekto Maks(u) kaj hahu kaj tiu rilatas al la dua subjekto Moric(u).

Subjekto kaj objekto

Máksu lamáta Paolun, joŋkúber ému lapojsgéja.

"Makso vidis Paŭlon, kiam li foriris."

Ému resp. li rilatas al la subjekto, se tiu antaŭas la objekton.

Máksu lamáta Paolun, joŋkúber ha/hu lapojsgéja.

"Makso vidis Paŭlon, kiam tiu foriris."

Hahu resp. tiu rilatas al la objekto, se tiu sekvas la subjekton.

2. Posedaj pronomoj / hémpari svenàmi-sónori

Per kazoj

1) Ili estas formataj el la personaj pronomoj per la kazo-finaĵo -de (<Ĉin.: „ [-de]“), se temas pri fordonebla posedo, kiun oni vere posedas. Se oni nur havas ĝin, estas uzata la finaĵo de la genitivo -ni. Por nefordonebla posesivo ankaŭ estas uzata la adesivo je -tap. Jen pliaj detaletoj pri ĉi tiu distingo.

persono singularo dualo(#1) pluralo pluralo kun eks/inkludo-distingo per vortero
kóptimo ójn-tôlo ek-tôlo maŋ-tôlo maŋ-tôlo su únśu ántarsaj eks/inkludo sónelmope
1a ákide, ákode, ákude kujde (inkl.)(#2) vode (inkluda) vopánede (inkl.)(#3) najpanede(#3)
mide, mode, mude - najde votíkede (ekskl.)(#4) najtikede(#4)
ŋade ŋakide (ekskl.)(#5) ŋaride (ekskluda) ŋapánede (inkl.) tojpánede
- - tojde ŋatíkede (ekskl.) tojtíkede
2a side, sode, sude - jude(#6) jupánede (inkl.)
tide, tode, tude - - jutíkede (ekskl.)
kamide kamikide(#5) kamiride kámipánede (inkl.)
- - - kámitíkede (ekskl.)
3a iside, isode, isude - lode lopánede (inkl.)
emide, emode, emude - - lotíkede (ekskl.)
pajde pajkide(#5) pajride pajpánede (inkl.)
- - - pajtíkede (ekskl.)
4a(#7) hade hakide(#5) haride hapánede (inkl.)
híde, hóde, húde - - hatíkede (ekskl.)

Do ĉi tiu modelo nur eblas en la nominativo, sen antaŭa prepozicio aŭ sekva postpozicio.

Krome ĉi tiuj formoj ankaŭ estas uzataj plurale sen ricevi pluralan finaĵon, kiel Rus.: „его“ "lia, ĝia", „её“ "ŝia" kaj „их“ "ilia"; Pl.: „jego“ "lia, ĝia", „jej“ "ŝia" kaj „ich“ "ilia".

"sia" sáwde Lit.: sau "al si" refleksivo
"onia" ŋújde(#1) Vj.: người  

RIM: Pro semantikaj kialoj la pronomo njaw "unu la alian" ne povas havi posesivan formon.

RIM: La modelo por tio estas la balto-finnaj lingvoj, kiel la finna (minä "mi" > minun "mia") kaj estona (mina/ma "mi" > minu/mu "mia"). Sed la Kitaka estas iom pli regula, ĉar ĝi funkcias aglutine.

RIM: Atentu, ke ĉi tiaj formoj devas esti distingataj disde formoj en genitiva kazo je -ni. La genitivo esprimas rilaton, neniam posedon! Ekz. múni házu "mia domo" (Se mi loĝas en ĝi, sed ne posedas ĝin.) / múde házu "mia domo" (Se mi posedas ĝin.) Jen pliaj detaletoj pri ĉi tiu distingo.

Per adjektiva finaĵo

2) En specifaj konstruoj estu uzata la adjektiva finaĵo. Pri pliaj detaletoj vidu jene.

persono singularo dualo(#1) pluralo pluralo kun eks/inkludo-distingo per vortero
kóptimo ójn-tôlo ek-tôlo maŋ-tôlo maŋ-tôlo su únśu ántarsaj eks/inkludo sónelmope
1a ákia, ákoa, ákua kuja (inkl.)(#2) voa (inkluda) vopána (inkl.) #3 najpana(#3)
mia, moa, mua - naja votíka (ekskl.)(#4) najtika(#4)
ŋaa ŋakia (ekskl.)(#5) ŋaria (ekskluda) ŋapána (inkl.) tojpána
- - toja ŋatíka (ekskl.) tojtíka
2a sia, soa, sua - jua(#6) jupána (inkl.)
tia, toa, tua - - jutíka (ekskl.)
kamia kamikia(#5) kamiria kámipána(inkl.)
- - - kámitíka (ekskl.)
3a isia, isoa, isua - loa lopána (inkl.)
emia, emoa, emua - - lotíka (ekskl.)
paja pajkia(#5) pajria pajpána (inkl.)
- - - pajtíka (ekskl.)
4a(#7) haa hakia(#5) haria hapána (inkl.)
hía, hóa, húa - - hatíka (ekskl.)

Ĉi tiuj formoj povas alpreni kazajn kaj numeralaj finaĵojn, kiel Rus.: „мой“, „моя“, „моё“ "mia", „твой“, „твоя“, „твоё“ "cia, via", „наш“, „наша“, „наше“ "nia", „ваш“, „ваша“, „ваше“ "via"; Pl.: „mój“, „moja“, „moje“ "mia", „twój“, „twoja“, „twoje“ "cia, via", „nasz“, „nasza“, „nasze“ "nia", „wasz“, „wasza“, „wasze“ "via"

"sia" sáwa Lit.: sau "al si" refleksivo
"onia" ŋúja(#1) Vj.: người  

RIM: Pro semantikaj kialoj la pronomo njaw "unu la alian" ne povas havi posesivan formon.

  ekzemploj tradukoj tipoj rimarkoj
1. béjsaj a nóni(#1) ĉe mia avino antaŭa prepozicio ĉiam staras la nominativo!
La modelo por tio estas Esperanto.
2. nábi a gátu apud nia strato
3. émiapi bélipi(#1) en ŝia ventro nenominativa kazo sama kazo kiel la rilata substantivo
4. émiapi házupi en ŝia domo
5. al házul énvosaj en nia domo sekva postpozicio antaŭa postpozitivo

Per pronomaj finaĵoj

3) Tria ebleco por esprimi posedon estas menciita en la ĉapitro pri posesivaj pronomoj, kiuj ja fakte estas finaĵoj almetataj al la koncerna substantivo. Sed ĉi tiu ebleco nur estas deviga en la nord-insula "toke-me"-dialekto.

3. Tabelaj pronomoj / tábelari svenàmi-sónori

Atentu, ke la sekva skemo ali-ordiĝis en la "Sum"-dialekto!

a) Bazaj formoj / uráhari ŋúpiri

La Malnova Kitaka ankoraŭ distingis tri genrojn (je -i [ina], -u [vira]; -o [neŭtra]) ĉe la tabelvortoj, sed tiu trajto ŝanĝiĝis en la Mezepoka Kitaka al la nuna skemo.

kve "kiu?" Lat.: quem, Het.: kwel,
kwetan, kwets, kwe

Isl.: hver [kvär](#1)
enáje "tiu" Mong.: энэ [ene] & Kaz.: ana & Vj.: này
ke Fin.: mikä(#2) kúle "ĉiu" Ar.: kull > Nub.: kúlu; Bur.(Verčikvar): khul
náne Jap.: nan(i) & Sva.: nani,
Ling.: náni & Nahl.: nân
íske(#3) "iu" Est.: isik(#3)
téme "tiu ĉi" Fin.: tämä jóŋke "kiu" (ril.) Ind.: yang & Fin.: joka(#4)
núje "tiu" Fin.: nuo & Kopt.: nai níse "neniu" Pl.: nic
kvo "kio?" Lat.: quod enájo "tio" Mong.: энэ [ene] & Kaz.: ana & Vj.: này
ko Fin.: mikä(#1) kúlo "ĉio" Ar.: kull > Nub.: kúlu; Bur.(Verčikvar): khul
náno Jap.: nan(i) & Sva.: nani,
Ling.: náni & Nahl.: nân
ísko "io" Est.: isik
témo "tio ĉi" Fin.: tämä jóŋko "kio" (ril.) Ind.: yang & Fin.: joka(#2)
nújo "tio" Fin.: nuo & Kopt.: nai níso "nenio" Pl.: nic

b) Devenaj formoj / otgámari ŋúpiri

Vortspeca finaĵo / sònorúśa ántaso
kva "kia?" enája "tia"
míka kúla "ĉia"
nána íska "ia"
téma "ĉi tia" jóŋka "kia" (ril.)
núja "tia" nísa "nenia"

(-a de: adjektivoj)

kvaw "kiel?" enájaw "tiel"
míkaw ískaw "iel"
nánaw kúlaw "ĉiel"
témaw "ĉi tiel" jóŋkaw "kiel" (ril.)
nújaw "tiel" nísaw "neniel"

(-aw de: adverboj)

Tabelvorta finaĵo / tabelsóna ántaso
Loka

Ili distingas triope inter loko, almovo kaj demovo per la koncernaj kazo-finaĵoj je -saj, -ku kaj -ket. La finaĵo -saj povas foresti.

kvílan "kie?" enájilan "tie"
míkilan ískilan "ie"
nánilan kúlilan "ĉie"
témilan "ĉi tie" jóŋkilan "kie" (ril.)
nújilan "tie" nísilan "nenie"

(-lan (Dial.: -lla) < Mn.Kit.: láni(#1) <Tlng.: lan 'Platz, Ort'; k-u ankaŭ Uzb.: „-yer-“ en „buyerda, buyerga“; Pŝt.: „dzāy“ en „kom dzāy ta“ "kien", „lǝ kom dzāy na“ "de kie")

Tempa

Ili distingas triope inter tempo, fino kaj komenco per la koncernaj kazo-finaĵoj je -ku kaj -ket. Por tempo ne estas uzata la finaĵo -saj, ĉar tion jam sufiĉe indikas la vortoparto -ber. Anstataŭ -ku alternative eblas la prepozicio do'i, kaj anstataŭ -ket alternative eblas la prepozicio óta'i aŭ unu el la postpozicioj óta'i kaj béri.

kvúber "kiam?" enajúber "tiam"
mikúber iskúber "iam"
nanúber kulúber "ĉiam"
temúber "ĉi tiam" joŋkúber "kiam" (ril.)
nujúber "tiam" nisúber "neniam"

(-ber < Mn.Kit.: béru(#1) <Som.: ber "tempo"; k-u ankaŭ Pŝt.: „wacht“ en „lǝ kom wacht na“ "ekde kiam", „kom wacht ta“ "ĝis kiam"; Turk.: „zaman“ "tempo" en „bir zaman“ "iam; foje", „ne zaman“ "kiam" kaj „ne zamandan beri“ "ekde kiam")

Kaŭza
kvíkos "kial?" enájikos "tial"
míkikos ískikos "ial"
nánikos kúlikos "ĉial"
témikos "ĉi tial" jóŋkikos "kial" (ril.)
nújikos "tial" nísikos "nenial"

(-kos <Angl.: cause "kaŭzo; kialo"; Komparu ankaŭ Klk.: „-caus“ (en: „quacaus“ "kial", „alquacaus“ `"ial", „lecaus“ "tial", „tolcaus“ "ĉial", „nongcaus“ "nenial")

Kvanta
kvítom(#1) "kiom?" enájitom "tiom"
míkitom ískitom "iom"
nánitom kúlitom "ĉiom"
témitom "ĉi tiom" jóŋkitom "kiom" (ril.)
nújitom "tiom" nísitom "neniom"

(-tom <Mong.: „том [tom]“ "granda", k-u Vj.: „to“ "granda", Km.: „thom“ "granda")

Kaza finaĵo / pádza ántaso

La sekvaj formoj povas esti uzataj nur, se temas pri fordonebla posesivo.

kvóde "kies?" enájode "ties"   kvóni "kies?" enájoni "ties"
míkode ískode "ies"   míkoni ískoni "ies"
nánode kúlode "ĉies"   nánoni kúloni "ĉies"
témode "ĉi ties" jóŋkode "kies" (ril.)   témoni "ĉi ties" jóŋkoni "kies" (ril.)
nújode "ties" nísode "nenies"   nújoni "ties" nísoni "nenies"

(-de <Ĉin.: [-de, (-di)] "-a")

Kvóde házu teeśa téme házu? "Kies domo estas ĉi tiu domo?"

Ĉe nefordonebla posesivo estu uzata la adesiva finaĵo -tap jene:

kvétap "kies?" enájetap "ties"
míketap ísketap "ies"
nánetap kúletap "ĉies"
témetap "ĉi ties" jóŋketap "kies" (ril.)
nújetap "ties" nísetap "nenies"

Kvétap bápu teésa téme rúnu? "Kies patro estas ĉi tiu viro?"

c) Aldonaĵoj por la tabelaĵoj / gudájasori sve tla tabelari svenàmi-sónori

vorto traduko deveno modelo(#1) ekzemplo ekz.-traduko
Prefiksoj
Por ĉiuj pronomoj
dow- ambaŭ Ĉin.: [dōu] (Kant.: dêu3)(#2) Dgsp.: amb-
'both'
dow-kvikos pro ambaŭ kialoj
faw-(#3) malmulte Mn.A.Ger.: fao, Gt.: fawai Dgsp.: pauk-
'few'
faw-kvitom kiom malmulte
but- multe Cig.: but -""- but-kvitom kiom multe
kit- alia Lit.: kitas, -a Dun.: hoka-
'other'
kit-núje tiu alia
kit-kvo kio alia
sem- sama Ain.: sem & TokP.: sem Dun.: onaji-
'same'
sem-témaw sam-maniere, sam-tiele
up- supre, sure Pld.: up, Sve.: upp   uptéme ĉi tiu … tie supre/sure
en- ene =   entéme ĉi tiu … tie ene
gwan-(#4) alte Ĉin.: [gāo] & Tajv.: kuan5   gwantéme ĉi tiu … tie alte
Por nedifinitaj kaj demandaj pronomoj(#5)
Laŭ kutimaj skemoj
namt-(#6) kiu scias Jap.: nani + Mong.: мэд- [med]   namt-kvo kiu scias kio
nemt- ajn(#7) Hung.: nem + Mong.: мэд- [med]   némt-kve mi ne scias kiu, kiu ajn
nevim- Ĉeĥ.: ne vím   nevimkve kiu ajn
śvĩ-(#8)(#J) Enc.: še "ne" + Ĉeĥ.:   śvĩkve kiu ajn
Nekutimaj skemoj
dew-(#9)(#J) ajn(#10) Mn.Pr.: dêiwas, deiwas, deiws, deywis + Ĉeĥ.:   dew-náne kiu ajn
Sufiksoj
-libe(#11) ajn Rus.: -либо [libo] & Lat.: -libet   kve-líbe kiu ajn
-vujs(#12) ajn Ger.: würde & Angl.: would
& Pŝt.: wú- [ŭu-] + Lat.: esse
  kve-vujs kiu ajn

RIM: En la dialektoj povas ekzisti pliaj formoj tiaj.

4. Kvar "malordaj" skemoj / kek anrendéśari skémori

sum- "<io, iu>" Gt.: sums, Mn.A.Ger.: sum,
Isl.: sumur
 
summet "iam" Lit.: metas
sumpjas "ie" It.: piazza, Kr.: pjaca
sumru "iu" Keĉ.: runa
sumtem "iam" Lat.: tempus
koje, -o
(Var.: koj.)
"tiu, tio" Keĉ.: kay Jap.: ko- (en: ko-re, ko-ko, kochira),
Gua.: ko, Kor.: ko
kojpi "tie" Keĉ.: kaypi
kojt "tien"  
moj ĉiu Vj.: mọi Ĉin.: [mĕi], Kant.: mui5; Jap.: mai-, Kor.: mae-
ki kiu Hung.: ki  
ko kio    

RIM Ĉi tiuj skemoj ne estas kompletaj, tiel ke oni devas uzi en kazo de mankanta formo la tabelon. Sed la ĉi-supra skemo kompletiĝis sed ankaŭ parte aliordiĝis en la "Sum"-dialekto.

Al la sekva ĉapitro
02.01.2024